Alles went, behalve de krent
als die bloeit in Oostereng. Zo’n plotselinge overdaad aan bloemen dat als een dak boven het pad hangt. Van afstand is de witte gloed van deze Amelanchier lamarckii een eyecatcher en je voelt je een soort koning als je er onderdoor mag lopen.
In de vlindertuin vond ik een Epimedium versicolor. Deze was me nog nooit opgevallen, ondanks dat deze nu een zeer rijke bloeiwijze toont.
En zo is nu al overal van alles te zien. De al heel lang bloeiende Chaenomelis japonica (Japanse sierkwee) is nu in april wel heel uitbundig aan het bloeien. Echt een struik waar je niet veel aandacht aan hoeft te besteden, maar toch heel dankbaar bloeit en vruchten geeft.
Juist achter deze sierkwee (bij het insectenhotel) staat de Pinus thunbergii, de Japanse zwarte den. Een behoorlijk donkere den, maar met opvallend witte jonge uitlopers.
